çatı katı günlüğü (6)

hayatında ilk kez bulutlardan korkmuştu...simsiyah bir gecede yalnızca yıldızlar görünüme geliyorken, aniden gökyüzünü kaplayan gri tonlu bulutlar sanki sadece gökyüzünü değil, onun ruhunu da kaplıyor gibiydi...bulutlar gökyüzünü ele geçirirken o, gözlerini her açtığında bulutların kasvetini daha da derinden hissediyordu...

aşk üzerine henüz söylenmemiş olanlar...

çatı katı günlüğü (5)

yön verebilmeyi düşünüyorum çoğu zaman...akışta olan her yaşantının yönünü değiştirebilmeyi...sahip olduklarımıza sarılıp yetinmeli miyiz? yoksa sahip olunanları yeri geldiğinde özgürleştirmeyi bilmeli miyiz? sanırım arada kalmışlıkların hayatımızda mühim derecede yeri var...özgürleşebilmeyi isterdim ben de...peki ya bana sahip olduklarını sananlar beni özgürleştirebilecekler mi? sahiplenilmişliklerle modern zamana yeni köleler kazandırmıyor muyuz ki? (arada kalmışlık)

çatı katı günlüğü (4)

bugün günlerden 'yasak'...bize her şey 'yasak'...düşünmek,konuşmak,yazmak,kürtaj yaptırmak,sezeryanla çocuk dünyaya getirmek...öyleyse her gün günlerden 'yasak'...sevgili okuyucu 'yasak'larına sarıl...uçuş başladı...

çatı katı günlüğü (3)

kendi dünyalarımızı yaşarken bir yandan da başkalarının dünyalarına dahil olmak zorunda olduğumuz günler gelir...onların kötü sözlerine maruz kaldığımız, sanki zorla hayatlarına girmişiz gibi haykırmalarını dinleyişlerimiz, bazen de iç çekişlerine şahit olduğumuz günler işte...peki gerçekte kim kimin dünyasına girmek istemişti ki?

...bir erken ölüm Seyfi Teoman ve Bizim Büyük Çaresizliğimiz...

çatı katı günlüğü (2)

baharın gelişiyle yuvalarından çıkan böceklerin sesleri kulakları tırmalamaya başlamıştı...fakat o, kulaklarına gelen böcek seslerinin aksine, yıllarca duyduğunu zannettiği seslere kulak vererek zamanın belirlenmişliğinden uzaklaşmaya çalışmıştı...onun için bahar değildi yaşanan...adı da yoktu bu yaşananların..sahi mevsimler var mıydı?zaman hayatın neresine sıkışmıştı?çıkarın beni buradan!